45 yaşına gelmiştim ve ani bir dürtüyle yemek okumaya karar verdim. O ani dürtüyü yaratan deneyimler an içinde beni "herşey bitti" noktasına getirmişti. O noktanın adı dibe çakmaktı ve dibe çakmanın en harika tarafı ise bunu kabul etmekle tanışmaktı... Zira yolların bittiğini kabul ettiğimizde savunma hali ile vedalaşmış ve savunmanın as elemanı direnç yerine tuhaf tuhaf fikirlerle tanışmaya başlamıştım. Hacı yemek okuluna gidelim mi? Oluuur gidelim...

Bu tuhaf fikri yapmak için inanılmaz bir istek duyduğumu hatırlıyorum ve yemek okuluna başlamamın hikayesi böyle hesapsız bir istekle oldu.  Mezun oldum ve  2013'ten bu yana çok çeşitli mutfaklarda komilikten başlayarak aşçılık seviyesine kadar öğrenmeye ve hizmet vermeye devam ettim.; tuhaflık ben de meyvesini böyle verdi....

Normal akışta özel aşçılık, Necdet Tosun filmlerinde gülerek anımsadığımız zengin mutfaklarının sevimli müdavimi olmak anlamına geliyor.Ancak şimdilerde talepler değişiyor, pek çok çalışan insanın ne aylık eleman tutacak kadar geliri ne de akşama yemek çıkaracak kadar zamanı var.  Bizim gibi yemek kültürü tencere olan bir ülkede bu çelişki çoğumuzu istemese de fast fooda mecburcu bırakabiliyor. Türklerin fast fooda karşı diğer ülkelerden bir farkı var, bunu yapmayı hiç sevmiyorlar, çünkü hemen hepimiz çocukken tencerelerle oyun oynayarak büyüdük, hatıralarımız hep yemek pişen mutfaklarda geçiyor. Şu an pek çok çalışan kadın her şeye rağmen akşam evine koşarak gelip ailesine 1 tabak olsun taze bir şeyler pişirebilmenin derdinde.

Sedda Cuisine de bu zaman çelişkisinden doğdu...

Önce arkadaşlarımdan gelen taleplerle evlerine gidip yemek pişirmeye başladım sonrasında bu hizmeti gelen talep doğrultusunda kişiye özel şekillendirmeye karar verdim.

Bazen bir akşam daveti, bazen doğum günü kutlaması, bazen okuldan eve dönen çocuklara kısacası ihtiyaca göre yemek pişirmeye başladım. Süreç gerçekten kişinin yaşam planı, yemek alışkanlıkları ve bütçesiyle orantılı gidiyor. Bazen bir davet vardır, yemekleri pişirir sofrayı kurara ve ortadan toz olurum bazen haftada 3 gün aynı eve gidip haftalık yemekleri hazırlarım bazen de ararlar hafta sonu doğum günü ne yapsak derler... Talebe göre oturur konuşuruz, "ne yapsak da yapsak" diye... Ve böylece ortaya yaptığım işin profili çıkar. 

Verdiğim hizmeti günlük, haftalık, aylık veya kendi mutfağımda hazırladığım yemekleri kargoyla sahip olma konusunda seçenekler tamamen sizin isteğinize göre oluşuyor kısacası... Hepimiz seçeneksiz tüketime alışmışız; hep bir çalışma şartı, hep bir yapılacaklar kılavuzu aranıyor. Seddas Cuisine'de çalışma koşullarını birlikte belirliyoruz. Ben de çalışma koşullarını bu istekten yola çıkarak bir sisteme oturtuyorum. 

Hikayenin özeti budur... Mobil aşçıyım galiba, bıçaklar çantada oradan oraya gidip farklı mutfaklarda yemek pişiriyorum. Sorularınız için iletişim bölümünden bana ulaşabilirsiniz. Afiyet olsun.